-
1 kierować się
несов.1) направля́ться2) ( czym) руково́дствоватьсяkierować się się rozumem — руково́дствоваться рассу́дком
•Syn: -
2 kierować\ się
несов. 1. направляться;2. (czym) руководствоваться;\kierować\ się się rozumem руководствоваться рассудком;
● \kierować\ się się na kogoś готовиться стать кем-л.+1. udawać się, zmierzać 2. powodować się
-
3 rządzić się
несов.1) хозя́йничать2) руково́дствоватьсяrządzić się się rozumem — руково́дствоваться ра́зумом
Syn:kierować się 2) -
4 rządzić\ się
несов. 1. хозяйничать;2. руководствоваться; \rządzić\ się się rozumem руководствоваться разумом+2. kierować się
См. также в других словарях:
kierować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybierać określony kierunek poruszania się; udawać się, zmierzać dokądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierować się ku domowi, do drzwi. Kierować się bardziej w prawo. Kierować się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… … Słownik języka polskiego
rządzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę u siebie; rządzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasta rządziły się samodzielnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozummie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwa człowiekowi zdolność pojmowania, wnioskowania, wydawania sądów, umożliwiająca mu poznanie rzeczywistości; umysł : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… … Słownik języka polskiego